Сення будзе добра, еду я да маці,
Дзе пражыў дзяцінства у радзімай хаце.
Дзе я бегаў босы у полі спазаранку
Дзе хаваўся ў жыце назіраў маланку
ПРЫПЕЎ:
Вельмі вінаваты, што раней не здолеў
Вырвацца да хаты, дзе чакала поле
Дзе чакала рэчка, дзе вярба чакала
У мае дзяцінства, дзе ўсяго хапала
Вельмі вінаваты, што раней не здолеў
Вырвацца да хаты, дзе чакала поле
Дзе чакала рэчка, дзе вярба чакала
У мае дзяцінства, дзе ўсяго хапала
Стаю каля поля, дзе бегаў спазаранку
Стаю каля жыта, дзе назіраў маланку
Слёзы вочы ціснуць, ды праменьчык б’ецца
Сонечны, ласкавы ў грудзях трапеча сэрца
ПРЫПЕЎ:
Вельмі вінаваты, што раней не здолеў
Вырвацца да хаты, дзе чакала поле
Дзе чакала рэчка, дзе вярба чакала
У мае дзяцінства, дзе ўсяго хапала
Вельмі вінаваты, што раней не здолеў
Вырвацца да хаты, дзе чакала поле
Дзе чакала рэчка, дзе вярба чакала
У мае дзяцінства, дзе ўсяго хапала
(Пройгрыш)
Вельмі вінаваты, што раней не здолеў
Вырвацца да хаты, дзе чакала поле
Дзе чакала рэчка, дзе вярба чакала
У мае дзяцінства, дзе ўсяго хапала
Вельмі вінаваты, што раней не здолеў
Вырвацца да хаты, дзе чакала поле
Дзе чакала рэчка, дзе вярба чакала
У мае дзяцінства, дзе ўсяго хапала
Вельмі вінаваты, што раней не здолеў
Вырвацца да хаты, дзе чакала поле
Дзе чакала рэчка, дзе вярба чакала
У мае дзяцінства, дзе ўсяго хапала (Пройгрыш)
