ჩემო თვალნათელო, ჩემო სანატრელო
ოდესმე დიდი ყოფილა საქართველო.
ყოფილა დავით მეფე-აღმაშენებელი,
ყოფილან ოპიზრები-გასაშტერებელი,
ყოფილა მოდრეკილი,ყოფილა ცურტაველი
რასაც მოჰყოლია, შოთა რუსთაველი
ჩემო მიმინო და ჩემო ფრთანათელო,
ოდესმე დიდი ყოფილა საქართველო.
მაგრამ უცაბედად მატლი არეულა
ბორბალი უკუღმა დატრიალებულა
ჩვენთვის მონღოლია პირველი სასჯელი,
მონღოლს მოჰყოლია თურქი და სპარსელი,
ტურფა საქართველო, ყორნებს წაუღიათ.
სპარსეთს და ოსმალეთს, შუაზე გაუყვიათ.
ჩაშლილა თვალი და, ჯაჭვი ჩარღვეულა
იყალთო დაკეტილა, გელათი დანგრეულა
ჩემო თვალნათელო, ჩემო ფრთანათელო,
ოდესმე დიდი ყოფილა საქართველო.
