Нурлан Өнербаев Анашым ^минус

Шет жүрсем – сағынарым
Жабықсам – шағынарым
Анашым бір өзіңсің – табынарым

Қайырмасы:
Анашым шалқып күлсең
Алдымда ұзақ жүрсем
Жүрегім жыр толғайды
Көңілім ортаймайды
Анасы бар адамдар
Ешқашан қартаймайды

Ұшырған сұңқарыңмын
Қияға шырқарыңмын
Бәйгеге өзің қосқан – тұлпарыңмын

Қайырмасы.

Қорғаным – өзің деймін
Жан дауа – сөзің деймін
Анашым сені ойласам – көз ілмеймін