ქრიან ფოთლები
ფოთლები ქრიან და შორს სადღაც ნისლია,
ბარბაცით მივყვები გათელილ ბილიკებს
გახსოვს? გითბობდი შეციებულ თითებს..
გრძნობაარეული, სევდადარეული
ვუკრთი ჯერ კიდევ შერჩენილ ტკივილებს,
სულში შემოჭრილ უშენობას ვიტევ.
ახლა ფთლები დაიწყებენ თოვას,
ახლა დრო არის გითხრა ყველაფერი.
არ მითხოვია არაფერი შენგან,
დამიბრუნდი და არ გამშვა ხელი!
რამდენი უფერო დღეა გასული,
ფიქრებს დაარღვევს შეშლილი ამინდი,
უშენოდ გადავლილ თეთრ ღამეებს ვითვლი...
ქარია სულში და ძნელდება ლოდინი
იმატებს სუსხი და იმატებს იმედი,
დავბრუნდი და ისევ ჩვენს ბილიკზე გიცდი...
ახლა ფთლები დაიწყებენ თოვას,
ახლა დრო არის გითხრა ყველაფერი.
არ მითხოვია არაფერი შენგან,
დამიბრუნდი და არ გამშვა ხელი!
...არ დაიჯერო, ვერ შევძლებდი მეთქვა,
როგორ მჭირდები,
როგორ მჭირდები ღმერთო!
მჭირდები შენ.
