Հայր իմ, մանկուց սիրել եմ քեզ,
Փարուել կրծքին քո հայրական,
Բազուկներում քո առնական,
Ինձ կարծում եմ ինչպէս հսկայ։
Հայ ես եղել, հայր ես եղել,
Մասիսի պէս վեհ ես եղել,
Իսկ քո սիրտը ու սուրբ խիղճը
Ինձ ապաւէն յոյս են եղել։
Քո ողջ կեանքում սիրել ես մեզ,
Չարչարուել ես, պահել ես մեզ,
Ծերացել ես ու քո կեանքը
Բաժանել ես, տուել ես մեզ։
Հայ ես եղել, հայր ես եղել,
Մասիսի պէս վեհ ես եղել,
Իսկ քո սիրտը ու սուրբ խիղճը
Ինձ ապաւէն յոյս են եղել։
Հայր իմ ես քեզ չեմ մոռանայ,
Ու անունդ միշտ կը մնայ
Սերունդներդ քեզ կը յիշեն
Ու միշտ կ՚ասեն մեծ մարդ էր նա։
Հայ ես եղել, հայր ես եղել,
Մասիսի պէս վեհ ես եղել,
Իսկ քո սիրտը ու սուրբ խիղճը
Ինձ ապաւէն յոյս են եղել։
