Бакыткали Конысбаев Сен бе екенсин ^{Ожидает модерации}

Сен екенсін қыздардың гүл шынары,
Сенбе екенсін қап-қара түн шырағы,
Қабақ түйсең түседі қараңғылық,
Көздеріңнен күлгенде күн шығады.

Маған ыстық өзіңнің таныс тұлғаң,
Таныр едiм көрсемде алыс қырдан,
Тағдырыма табынам мен әйтеуір,
Өзіңменен өмiрде таныстырған.

Айып етпе биiкке шыға алмасам,
Түсiнбейсiң сен неге жыр арнасам,
Түк көрмеймін айналам түн сияқты,
Күнімдi кеп тек өзің шығармасаң.