მერკვილაძე Ქალს მშვენიერ ^{Ожидает модерации}

გაიცრიცა ღამის ბინდი, იქნებ ახდეს რაც მინდა,
იქნებ ჩვენი ერთად ყოფნა არც ღირდა.
თითქოს დილამ მოიტანა სინათლე და ხალისი
შენ კი წასვლას, შენ კი წასვლას არ იშლი.

მის:   ქალს, მშვენიერ ქალს
კლავს, შენი სურვილი ჰკლავს,
შენ კი გული უნდა ატკინო
მისგან წასვლა რომ დააპირო.
და სანამ იხურავ კარს
მოხედე მშვენიერ ქალს,
თორემ მერე გვიან იქნება,
როცა შენი აღარ იქნება.

მიდიხარ და მიგაცილებს ნაზი ქალის სურნელი,
და იმ ღამის დაბრუნებას ნუ ელი.
კვლავ აჰყვები ნაცნობ ქუჩას, სადაც დილა ირთვება,
მაგრამ ქალი უკვე სხვისი იქნება.

მის:   ---------------------------------------------------} -2