სად არ მატარა ცხოვრების გზამ, დღეების ქარმა
ვიარე სადაც შენ არა ხარ მზისფერ, ოცნების გაღმა
ყველა ვარსკვლავი მოვწყვიტე ცას, შენ დარჩი მარტო და დღეს
ვიბრუნებ ბავშვობის წლებს
__წვიმა გამიშლის ფერს, შენი თვალების ფერს
შემოდგომისფერ ოცნებით ვხატავ
ვხედავ ბავშვობის წლებს, და ნაღვლიანად გული ძგერს
ჩემთან რომ არ ხარ
__წვიმა გამიღებს კარს, ქალაქს შევავლებ თვალს
შენი ღიმილით სავსეა დილა
ჩემი ოცნების კვალს, ბავშვური მონატრებით მთვრალს,
ვეხები ფრთხილად
......
და რას მოგვიტანს მე და შენ დრო, არავინ იცის
მახსოვს ცრემლები შენი და სიტყვები, ბავშვური ფიცის
ის ნაწვიმარი აპრილის გზა, -- ^იწყება იიისევ, და კვლავ
ჩუმი მონატრებით მკლავს
--ღამის ფიქრებში (ნატრულ ხმას)
(შენს თბილ სუნთქვას) + (ქარი მოიტანს)
მოგონებებში ჩნდები, ^ფიქრებში ^გეფერე^ბიიიი
