Ես` վիրավոր թռչուն, կանչում եմ նույնին
Երամս մոլորված է, լաց է տունը իմ
Հիմա անասելի ցավոտ է վերքս
Ու ներսս փոթորիկ է` ոնց ապրեմ
(Կրկներգ).
Կարոտում եմ քեզ, Արցախ, իմ տունն ու տեղ
Կարոտում եմ քեզ, մտքով հասնում այնտեղ
Ուր ապրում է ծառն ապու պապիս տնկած-ջրած
Կհասնեմ մի օր, գրկեմ քեզ կարոտած
Կոտրել մարմինն` այո, կարող են, հեշտ է
Բայց իմ հոգին երբեք էլ գույնը չի փոխի
Հիմա մի բան կա, որ ինձ անհրաժեշտ է
Խաղաղ ու պարզ երկինքը Արցախի
(Կրկներգ): (x2)
Իմ Արցախ
(Կրկներգ):
Իմ Արցախ