Қазыбек Құрайыш Таптым-ау сені ^минус

Алаң боп жаным жүр едім
Соғатын ауыр жүрегім
Кім енді мені жеткізеді деп
Армандарыма
Үміт те баяғы
Таусылуға да таяды
Бақыттан күдер үзіп жүргенде

Таптым ау сені
Жүрегімнің емі
Өзіңсіз мүлде
Жаралы жан едім
Таптым ау сені
Жүрегімнің емі
Өзіңсіз мүлде
Жаралы жан едім
Таптым ау сені

Жылуын сезбей күннің де
Бозарып тоңып жүрдім мен
Сағыну деген күйді де мүлде
Ұмытқанымда
Жеңіліп санамнан
Жай таба алмай ғаламнан
Бәрінен күдер үзіп жүргенде