Ў цёмным лесе рэчка сцюдзёная,
Над ракой вярба нахілёная.
Неба, як абрус над палеткамі,
Расквечаны зорамі-кветкамі.
ПРЫПЕЎ:
Зоркі падаюць, ляцяць, не злічыць, іх не стрымаць,
На палі, на сенажаць ды на ўзгоркі.
Буду я іх сабіраць, каб табе падараваць.
Зоркі падаюць, ляцяць, зоры-зоркі.
Мне з табою ночка кароткая,
Вадзіца ў крыніцы салодкая,
Туман над сцяжынай кудзеляю,
Мы з табою будзем нядзеляю.