Мади Ахметкожа Жалган омир ай ^минус

Күздегі күңіренген күндей,
Мұңайам да өкпелеймін кімге?
Келем үнсіз аңдамай,
Өкініш пе бұл қалай, қалай?

Жеткізбейтін арман-ай,
Өтеді өмір жалған-ай жалған-ай

Амал бар ма, өмір осылай?
Сынағына көнесің, тағдырыңа ересің.

А-а-ай, өтеді зымырай,
Жалған өмір-ай

Көктемгі жадыраған күндей,
Мен қашан жетерімді білмей?
Жауыны көп таңдарай,
Жаным мұңды бұл қалай, қалай?

Өтіп өмір жалған-ай,
Әуресіне салған-ай, салған-ай