1.Эх, вяселле дык вяселле,
Не прыдумаць, не прысніць.
Госці ўсе за стол паселі,
Толькі сват адзін стаіць.
Толькі сват адзін гаворыць,
Запрашае чаркі ўзняць,
Праз хвіліну ўсё, як мора,
Забурліла, не суняць.
ПРЫПЕЎ: Эх, вяселле, дык вяселле,
Незямныя каруселі.
Ходзіць ходырам зямля,
Чутна зблізку і здаля.
Стукам-грукам, смехам-жартам
Перапоўнены ўвесь дом.
Скача полечку заўзята
І нявеста з жаніхом.
2.Маладзіца свяцця Зося
Падміргнула Васілю.
Засвяціўся той, як сонца –
Вось шануе бабылю!
І пайшоў, на ўсё забыўся,
Ён са сваццяй танцаваць.
Спатыкнуўся, паваліўся,
Стаў красуню цалаваць.
3.Б’е ў заслонку дзед Ярмола,
Апрануты ў мядзедзя,
Цягне ў круг і бабка Домна
Свайго дзеда Міхася.
-Не ўпірайся, мой Міхаська,
Прыгадай, як хлопцам быў,
Як скакаў са мною хвацка,
З-пад абцасаў дым валіў.
