Մեկ մեկ ժպտում եմ մեկ լալիս, ինձ սերս հանգիստ չի տալիս
Ախ մենությունն է թշնամիս, ու քո անունը շուրթերիս
ԿՐԿ.
Կարոտից աչքերս թաց է, ու իմ հոգին խռոված է
Մութ է իմ ճամփան ախ առանց քեզ
-Ասա ինչու ինչի համար կես հայացքից իմ նեղացար
Եվ միթե դու էլ չես գալու ու իմ կողքին չես լինելու—2
2
Դու մեկ գալիս ես մեկ գնում, ու խենթացնում ես ինձ գերում
Ախ գուցե գա այն օրերը, որ սեր նվիրես լուսավոր
GOR HAKOBYAN