Родны край, нiбы рай,
Манiць нас кожны час.
Да сябе заве пяшчотна
Зноу и зноу.
Край азер, аж да зор,
Падымау i узвышау,
Праз вякi i лiхалеццi
Вёу сыноу.
Чыстая як сляза,
Светлая нiбы сонца промнi –
Продкау маiх зямля.
Ты лiшь сваю заусёды помнi!
Ты у мяне адна
Сэрцу такая дарагая.
Чыстая, белая,
Шчырая, добрая, святая.
Водар трау нас яднау,
З веку у век чалавек
Чэрпау мудрасцi крынiцу
И спакой.
Мiрна жыць, не тужыць,
Край бацькоу не згубiць –
Запаведзь прадвечны помнiм
Мы с табой.
Чыстая як сляза,
Светлая нiбы сонца промнi –
Продкау маiх зямля.
Ты лiшь сваю заусёды помнi!
Ты у мяне адна
Сэрцу такая дарагая.
Чыстая, белая,
Шчырая, добрая, святая.
Чыстая як сляза,
Светлая нiбы сонца промнi –
Продкау маiх зямля.
Ты лiшь сваю заусёды помнi!
Ты у мяне адна
Сэрцу такая дарагая.
Чыстая, белая,
Шчырая, добрая, святая.
