Нафкат Нигматуллин Сурелмэс жырым син ^минус

Юлыма чыгасың.
Кулларың сузасың,
Оныттың, кадерлем, дисең дә.
Онытылмый назларың,
Яшьлегем язлары
Исемдә,
Исемдә,
Исемдә.

Шелтәле карама.
Ят керде арага.
Сагынып яшим, дип, мим генә.
Катлаулы язмышым.
Иң татлы сагышым —
Син генә,
Син генә,
Син генә…

Гомерләр үтсә дә,
Көзләрем җитсә дә,
Көзләрем яз иткән нурым син.
Сүнсәм дә сүрелмәс.
Үлсәм дә өзелмәс
Җырым син,
Җырым син.
Җырым син!