Erik Voch Avel Voch Pakas ^минус

ՈՉ ԱՎԵԼ, ՈՉ ՊԱԿԱՍ...

Թե սիրում է, տարվա տեղը մարդ պիտի սիրի դարերով,
Որ գժվի ու տեղնուտեղը սիրի իր սրտի լարերով...
Երանի տամ էն մարդուն, ով կսիրի մեկին ու մի անգամ...
Ինձ ամուր-ամուր գրկիր, որ
Խենթանամ ու մի քանի օր 
Ես էլ քո սիրուց խելքի չգամ...

Ոչ ավել, ոչ պակաս
Երազանք ես, որ կաս,
Երանի քեզանից
Սիրտս լինի անպակաս:

Մի՞թե չես տեսնում, թե ո՜նց եմ քեզ հանդիպելիս թևավորվում,
Զարմանում եմ, ախր, ո՞նց է սիրտը իմ ներսում տեղավորվում:
Ինձ համար քո մի ժպիտը էս կյանքից ավելի թանկ արժե,
Սիրող սիրտս գողանում ես,
Իմ հոգին կարողանում ես
Քո մի համբույրով տեղից շարժել: