Պստիկ պապան գնաց բանակ
Իր հետ տարավ մի սուր դանակ
Նա նստել էր ծառի տակ
Նկարում էր նապաստակ
Սա երգի հետ կապ չունի
Բայց գրել ենք որ բռնի
Երբ որ լրացավ նրա 18 տարին
Նրան լուռ բրնեցին ու շուտ բանակ բերին
Երբ որ նա ուզեց տրվել այս խենթ կյանքին
Արդեն շատ ուշ էր ու պիտի երդվեր նա իր ազգին
Նա ուզում էր երազում եր որ մի օր կանի մի խենթ պաչիկ
Ու իր կամքից անկախ դարձավ հայրիկ
Պստիկ պապան գնաց բանակ
Իր հետ տարավ մի սուր դանակ
Նա նստել էր ծառի տակ
Նկարում էր նապաստակ
Սա երգի հետ կապ չունի
Բայց գրել ենք որ բռնի
Մեկ տարի է բանակի կյանքից անցել
Իսկ մեր հայրիկից էլ ոչ մի բան չի մնացել
Շատ անգամ է նա գաղտնի թաքուն լացել
Որովհետև նա այս կյանքից մանթո է մնացել
Նա ուզում էր երազում էր որ մի օր կանի մի խենթ պաչիկ
Ու իր կամքից անկախ դարձավ հայրիկ
Պստիկ պապան գնաց բանակ
Իր հետ տարավ մի սուր դանակ
Նա նստել էր ծառի տակ
Նկարում էր նապաստակ
Սա երգի հետ կապ չունի
Բայց գրել ենք որ բռնի