მამუკა ჩარკვიანი თოვს ^{Ожидает модерации}

თოვს
ჩემი აღარა ხარ მორჩა 
მწამდი უპირველეს ყოვლის 
მთებზე თეთრი თოვლი მოსჩანს 
შეურაცხყოფილი თოვლი.
ფოთლებს დაუბერავს ქარი, 
მთებზე თეთრი თოვლი დნება, 
სადაც სიყვარული არის 
იქვე სიძულვილი ჩნდება. 

მის: 
თოვს, რანაირად თოვს 
დროს, სევდა მიაქვს დროს, 
თოვს, რა ლამაზად თოვს 
დროს, სევდა მიაქვს დროს, 
სევდა მიაქვს დროს, 
სევდა მიაქვს დროს, 
სევდა მიაქვს დროს.

შენი მშვენიერი სევდა, 
გულში შევინახე მარად, 
თუმცა არა ჩანხარ, ვხედავ, 
ცრემლი როგორ დაგდის ღვარად.
რა ვქნა განშორების ხანძარს 
ახლავს ერთგულება ძებნის 
როგორ ამიბნიე თავგზა, 
როგორ ამირიე გზები.