Вячеслав Иванов Дарога да маці ^минус

Спазняемся вечна 
Да роднае маці. 
Дзе цёпла ад печі, 
Дзе светла у хаце, 
 
Дзе водар мядовы 
Сунічнага ранку, 
Дзе помніць калыска 
Яе калыханку 
 
Па роснай сена жаці, 
Па стежце напрамкі 
Вяртаемся да маці 
Як з выраю шпакі 
Спяшаемся да хаты 
З дарогі бальшакоў, 
Нібыта птушаняты 
Пад мамшіна крыло. 
 
Дарогі, вакзалы, 
Чужые атэлі! 
Дзе соладка спіцца –  
У роднай пастелі! 
 
Ад шумных кварталаў, 
Ад гулу сталіцы, 
Спяшайце да маці, 
Дай Бог, не спазніцца!