Жұлдыздарды жолдарыңа жайдың көк,
Мұңы аз ба, қайғысы мол, Айдын көп,
Сен өнердің адамысың ақынсың,
Содан болар қуаныштан қайғың көп.
Тұлпарлардай заулап өмір ағады,
Түн мұңайып жұлдыз жанар жанады,
Бұл өмірде ғашық іңкәр болдым мен,
Сол бір ақын жүрегіне жаралы.
Жүрегіңнің мұң-жарасын бер маған,
Жанарыңның мұң-наласын бер маған,
Бал күндерді мен сыйлайын аңсаған,
Бақытымды айырбастап қайғыңа,
Махаббатты мәңгі арнайын мен саған.
2.
Күн шуағын төгіп шашқан ашық көк,
Мен өзіңді ұнатамын асық боп,
Сенін мұңды жырларыңа қосылып,
Домбыраңды жылатайын ғашық боп.
Жанарыңның тұңғиығы тереңде,
Домбыраңмен әсем сазды бер елге.
Айырбастап алсам сенің мұңынды,
Бақытты жан болмас деймін менен де.