ფიქრების ზღვა დარდის ლოდებს მახეთქებს
გამომრიყავს ისევ მითრევს ტალღებში
გაზაფხული ტყემლის კვირტებს აფეთქებს
ალუბლებს რთავს საქორწინო კაბებში
როგორ მომწონს წელიწადის ოთხი დრო
ყველას მისი სილამაზე ამშვენებს
მე ზამთარმა ვიცი უნდა მომხიბლოს
ვგრძნობ რომ მალე სუსხს და ყინვას მაჩვენებს
რამდენ ტკივილს სევდას უძლებს ეს გული
და რამდენი ტანჯვა გადამხდენია
ადიდდება გამიტაცებს ენგური
დასრულდება ჩემი ყოფნის დღენია
გევედრები მიპატრონე თუ შეძლებ
დამიდექი გვერდში როგორც მფარველი
ეს ღიმილი შემარჩინე ტუჩებზე
სხვას არა გთხოვ და არაფერს არ ველი