Татьяна Рузавина и Сергей Таюшев Світанак ^минус

Птушкі ў вырай ляцяць не пакінуўшы ў гнёздах нікога,  
 У знямелых лясах ападае лісцё да вясны,  
 Гэта наша пара, нас паклікала з дому дарога,  
 А матулям пра нас будуць сніцца бясконцыя сны.  
 Прыпеў: 
 Узняўся над лесам світанак крылаты  
 I зорка ўпала, як кропля з вясла.  
 Там кружыцца бусел над роднаю хатай,  
 Чакае матуля мая.  
 
 Ад крынічнай вады на губах застаецца гарчынка,  
 На суровай мяжы падае нам удача руку.  
 З краю ў край над зямлёй праплывае, плыве аблачынка,  
 Як хусцінка плыве, што ўпусціла матуля ў раку. 
 Прыпеў: