ԳՈՒՍԱՆ ԻԳԻԹ.ԵՏ ԱՐԻ ԹԱՌԼԱՆՍ
Յարս ընձեն խռովել է,
Ձին հեծել է ճամփա կերթա,
Վերջին անգամ ետ չի դառնա,
Գոնե մնա բարեվ չի տա,
Վախենում եմ վզով փարվիմ,
Ալ շուրթերից համբյուր չի տա.
*-*-*-*-*-*-կ ր կ ն ե ր գ-*-*-*-*-*-*
Ետ արի թառլանս մի գնա ջերյանս,
Ջահել եմ խղճա ինձ կկորչեմ մարալս յար.
*-*-*-*-*-*-*-* 2 -*-*-*-*-*-*-*-*
Յարաբ գիտենամ յարիս սիրտն էլ,
Իմ սրտի պես բաբախում է,
Նրա աչքն էլ իմ աչքի պես,
Յարիս ճամփին սպասում է,
Սրտի վառ կրակը դիզվում,
Ծովի նման շատանում է.
*-*-*-*-*-*-*-*- 3 -*-*-*-*-*-*-*-*
Էրնեկ ես էլ իգիթի պես,
Ձեռքիս խոսող սազ ունենամ,
Սազիս քնքուշ լարերի պես,
Ոսկե անուշ յար ունենամ,
Գիշեր-ցերեկ յարիս տեղակ,
Շրթունքներիս տաղ ունենամ,
Գոնե տաղով բուժեմ վերքս,
Մորմոք սրտիս ճար ունենամ.
