Երևանի գիշերներներում լուսնի ափսեն է գլորվում
ու հեռավոր արվարձանում արծաթե հետքն է իր թողնում
Երբ միայնակ եմ ես լինում քայլերն այստեղ են ինձ բերում
և հուշերից լքված այգում ես անցյալիս եմ հանդիպում
Իմ հուշերի անհատակ ջրհորում քո խենթացնող կիսադեմն է լողում
Ես հոգնեցի այս տխուր քաղաքում ու չկա ազատում
Իմ հուշերի անհատակ ջրհորում դու իմ անունն ես տալիս ու կանչում
Ես հոգնեցի այս տխուր քաղաքում ու չկա ազատում
Իմ քնքուշ սեվահեր, իմ քնքուշ սեվահեր
ախ դու ինձ ում ես թողել–թողել.. ինձ թողել հեռացել
–––––––––
Դու կաս իմ սրտի մեջ սիրելիս
Դու կաս իմ հոգու մեջ դեռ մանկուց
Ախ եթե դու հեռանաս սև աչերս մոռանաս
Հաստատ գիտեմ սիրել եմ, սիրուտ համար տանջվել եմ x2
------
Կիանքի խաչվող ուղիներում կհանդիպենք մեկ օր իրար
ես հայր դարձած իսկ դու մայրիկ, իրար համար անդարձ կորած x2
ԵՎ արցունքի երկու կաթիլ կգլորվեն այտերն ի վար
մեկը կորցրած երջանկության մյուսը մեր սիրո համար x2
-----------
ինձ ասում են այս լուռ քամիները, քո սիրո տապից այրվող ստվերները
որ կգաս դու դեռ քո հետեվից և կբացես նորից լույս իմ օրերից
Եվ ճամբից հոգնած քո հետքերի հորձանքը քեզ կպարգեվեն այսօր
իմ սիրտը նորից երազում է քեզ այսօր..
Չի լինի էլ մեզ ոչ տառապանք ոչ լացը չի լինի արցունք այսօր
ես սիրում եմ քեզ, ես սիրում եմ քեզ այսօր
Ախ թե մի պահ քեզ մոռանամ, անցած ուղիս թողած հեռվում ապրեմ ուրախ
Ու իմ ճամբին քեզ չտեսնեմ, հուշերն անգամ իմ չհիշեմ..
Գեթ մի վայրկյան թե հետ դառնամ, ես կտեսնեմ փողոցը իմ դատարկ մթնած
Ու թե հիմա ոչինչ չկա, երգ է ծնվել այնտեղ սիրո, հոգիս վկա..
Անվերջ ծովում քո աչքերի, խեղդվում եմ ես ու իմ հոգին է խենդանում
Թե երազներս հեռանան և թե հուշերս ետ դառնան, ես քեզ իմացիր, չեմ մոռանա.. ես քեզ իմացիր չեմ մոռանա...
