როცა შენს დალალებს.
როცა შენს დალალებს ქარი შლის
მოჰგევხარ ნესტანს და თამარქალს
დედაშენს მოვტაცებ ქალიშვილს
მერე გინდ ყაჩაღი დამარქვან
ჩემს ნაბადს ვარდებით მოფენილს
შენს იქით ქალღმერთი არა ჰყავს
ჩამოშლილ შენს დალალს შევყურებ
შიგ სიკვდილს ვაპირებ ამაღამ
სოლო ================
ვინ მეტყვის მზეს ციდან მოფენილს
ამ ჩემს გულს ვინ ეტყვის სამართალს
ვინაც რომ მე გული მატკინა
სიცოცხლეც იმანვე წამართვა