Bბაგეს რომ ვარდი გქფენია
ბაგეს რომ ვარდი გქფენია
შავთვალას მოელვარესა
ვინ გიწნავს დალალ კავებსა და
სოფლის პატარა მთვარესა
ჩემსკენაც ჩამაჯდებოდე და
გამითენებდე ღAმესა
ნატვრას რომ ამისრულებდე
ვაჟკაცის გულში ნადებსა
სულ ამ ძირს ჩამოვიძახდი
ჩემი ხეობის ქალებსა
ოღონდაც სხვაზე ნუ გამცვლი და
თავსა ნუ მამჭრი მხარზედა
ჩამივლი ვეილს ყვავილი
არ გამისწორეს თვალებსა
დავდორმილს თუ მიორგულDება
იმ გილს რა გაახარებსა
მზე რომ ქსნის ხევზე ჩამაჯდეს
მყინვარ გულს დააწყნარებსა
ოღდაც ჩემად გიგოლო
მზეს გაგისწორებ თვალებსა
ძვირფასს თუ არა მეცხვარულს
ფეხ ქვეშ გაგიგებ ნაბდებსა
ერთხელაც არ გადავხედავ და
წყაროს პირს სხვათა ქალებსა
ერთხელც არ გადავხედავ
წყაროს პირს სხვათა ქალებსა