Մայրամուտը Ա՜խ դաժան էր,
Լուսաբացը լուռ՝ բաժանեց,
Մեր սրտից պոկեց մի՛ թանգ մասնիկ։
Մատուռ էր ձեր ապրա՜ց կյանքը,
Բայց դարձավ այն՝ տառապանքը,
Հարազատ մարդկանց ու՛ ծնողիս։
Աստվաց լավերին ես տանում,
Ասա ինչու չես խնայում,
Թողել ես մեր սրտերը խոցված,
Հերոս ախպեր՝ իմ լավ ընկեր, |
Թողեցիր դու հարգանք՛ ու սեր,|2x
Երազանքդ մնաց անկատար։. |
Աստված ինչու՞ նրանց տարար,
Սիրած աղջիկ մնաց ծարավ,
Նրանց տված սիր՜ո համբույրիցա
Արտասվում է ողբում մայրը,
Որդեկորուս դարձան հայրեր,
Մենք բոլորս մնացինք խոցված
Հերոս ախպեր՝ իմ լավ ընկեր, |
Թողեցիր դու հարգանք՛ ու սեր,|2x
Երազանքդ մնաց անկատար։. |
