Фирдус Тямаев Хуш, балам ^минус

Коннэрем, тоннэрем,
Тошлэрем, оннэрем.
Бер мизгел эчемдэ буталды.
Эрнетеп анымны,
Озгэлэп жанымны,
Йорэгем мэнгелек уталды.

   Хуш инде, хуш, балам!
   Бэхил бул, багалмам.
   Йорэгем сагыштан озелэ.
   Эрнугэ туз алмыйм,
   Кайлардан коч алыйм,
   Салкындыр куз нурын гурлэрдэ.

Язмышнын сынауын,
Сикэлтэ юлларын
Ничектер сыгылмый утэргэ.
Ник булай аралап,
Йорэкне яралап,
Баламны урладын куклэргэ.

Сизгэндэй уйларым,
Кунелем, кылларым,
Ак карлар тушэде каберен.
Тик жаным жылысын
Инде син тыймыйсын,
Шуна да озелэ узэгем.