Жаным әке уақыттың ағысын - ай,
Бізге разы ма екенсің, Абызым - ай.
Жүз емес мың жасасаң көп көрмес ем,
Сағынышқа айналған аңызым - ай.
Өмір қиын деп едің, майдан екен,
Өмір сені қиын деп қайда кетем,
Мен де өмірде жасаймын жасарымды,
Айтарымды өмірде айта кетем.
Өмір - сынақ, өмір - дода, көкпар,
Қорықпаймын,
қолымда әкем берген от бар.
Әке сенің жолыңмен жүріп келем,
Сан дауылға қасқайып тұрып келем.
Ат ұстарым менің деп мақтанушы ең,
Сан сәйгүлік мінекей, мініп келем.
Бәлкім биік таудан,
Бәлкім жұлдыздардан,
Бізге қарап күлімдейсің, жанасың.
Қасиетің бойда,
Өсиетің ойда,
Жүрсем де мен қайда,
Сен жанымда мәңгі боласың!
Жан әкемдей данышпан өр тұлғаның,
Ұқсасам деп мінезін ерте ұрладым.
Сағынышты ішімнен шығара алмай,
Құшақтаймын әкемнің ер - тұрманын.
Өмір - сынақ, өмір - дода, көкпар,
Қорықпаймын қолымда әкем берген от бар.
Әке сенің жолыңмен жүріп келем,
Сан дауылға қасқайып тұрып келем.
Ат ұстарым менің деп мақтанушы ең,
Сан сәйгүлік мінекей, мініп келем.
Бәлкім биік таудан,
Бәлкім жұлдыздардан,
Бізге қарап күлімдейсің, жанасың.
Қасиетің бойда,
Өсиетің ойда,
Жүрсем де мен қайда,
Сен жанымда мәңгі боласың!
Өмір - сынақ, өмір - дода, көкпар,
Қорықпаймын қолымда әкем берген от бар!
