გოგონა ოთახში ღამეს ათევდა
სუსხი და სიცივე კი მას ოცნებას ართმევდა
გულში რაც ჰქონდა წმინდა
თან ქუჩებში მთელი ღამე წვიმდა
ხოლო პეპი გრძელი წინდა
გარბის სახლიდან
წავიდეთ, წავიდეთ, ერთად ვიაროთ
წამზომი ჩართულია ეს დრო გადავიაროთ
წამო მომეცი ხელი, ერთად
ყოფნა ხომ არ არის ძნელი
თუ წელი გავიდა ძველი
ვიწყებთ თავიდან
მშიერი მტრედები ოცნებას იხსნიან
ფიქრები სიმღერის განწყობას მიქმნიან
მიქრიან დღეები სწრაფად მიქრიან,
გვტანჯავს ყოველი
თბილისის უბნები ჩემთვის იცინიან
ჩემი დარდი მათ ხომ კარგად იციან
სევდას გულში სიხარულით მიცვლიან,
სითბოს მოველი.
ხალხია ქუჩაში, ახალი სახლები
ფერები რეკლამის და ჭრელა-ჭრული დახლები
ამშვენებს ქალაქს
და მე გულით ეს სიმღერა დამაქვს
ამის მეტი აბა რა მაქვს
ლერწმის ღერი ვარ...
სიმღერის გარეშე ალბათ გავქრები
რადგან სიმღერაა მუდამ ჩემი თანმხლები
ის მიცვლის პურს და კარაქს
მისით ხომ ეს ცხოვრება დამაქვს-გამაქვს,
მჯერა დამიფასებთ ამაგს
და მეც ვმღერივარ...
ჩვენია, ჩვენი ქალაქი ჩვენია
ღარიბიც, მშიერიც ჩვენი სარჩენია
აბა სხვა ამ ქვეყნად რა დაგვრჩენია,
ზღვართან მივედით.
ქუჩაში გამოსვლის ჩვენ არ გვრცხვენია
დღეები ხომ ლამაზი ფრთიანი ცხენია
სანამ ტყეს ფოთლები არ გასცვენია
ვცხოვრობთ იმედით...
(ქვეყანა აირია... აირია... აირია)
ქვეყანა აირია, მთავარი შაირია,
ქუჩაში ხმაურია - ქალაქმა აურია
ჭაობში გაზრდილი მე ლერწმის ღერი ვარ
სიტყვა მაქვს სათქმელი - გამიღე სარკმელი
აირია ! - ფულები დაიტაცეს
აირია ! - სტუდია გაიტანეს
ვიძახი ყველაფერს რასაც კი განვიცდი
ხურდასაც დაგიყრი - ხელს თუკი გამიწვდი
ჩვენია, ჩვენი ქალაქი ჩვენია
ღარიბიც, მშიერიც ჩვენი სარჩენია
აბა სხვა ამ ქვეყნად რა დაგვრჩენია,
ზღვართან მივედით.
ქუჩაში გამოსვლის ჩვენ არ გვრცხვენია
დღეები ხომ ლამაზი ფრთიანი ცხენია
სანამ ტყეს ფოთლები არ გასცვენია
ვცხოვრობთ იმედით...
ჩვენია, ჩვენი ქალაქი ჩვენია
ღარიბიც, მშიერიც ჩვენი სარჩენია
აბა სხვა ამ ქვეყნად რა დაგვრჩენია,
ზღვართან მივედით.
ქუჩაში გამოსვლის ჩვენ არ გვრცხვენია
დღეები ხომ ლამაზი ფრთიანი ცხენია
სანამ ტყეს ფოთლები არ გასცვენია
ვცხოვრობთ იმედით,
ვცხოვრობთ იმედით,
ვცხოვრობთ იმედით...
