1. Ой, гуляшчага Сымонку
Цяжка ажаніць.
Кажа, добра і без жонкі,
Весялей так жыць.
Харашухі, быццам гускі,
Ходзяць касяком.
Ён за імі маладымі,
Ходзіць гусаком.
Прыпеў: Ой, Сымон, Сымонка,
Ты вядзі нявесту ў дом.
Колькі жыць табе без жонкі,
Быць халасцяком?!
2. Маці хоча мець нявестку,
Выбрала сама
Сыну добрую нявесту,
Лепшае няма.
- Ну, жаніся, сын міленькі,
Ёсць каго кахаць;
Буду я тваіх маленькіх
Дзетак калыхаць.
Прыпеў.
3. - Што ты, маці, - кажа сын ёй, -
Не прыйшлі гады,
Для жаніцьбы, для сямейкі
Я замалады.
Мне знаёмую няволю
Рана выбіраць –
Дай пабыць яшчэ на волі,
Дай хоць пагуляць.