Песняры Конь невзнузданный ^минус

Там, дзе вечар на зямлю
Сыпле зор маністы,
Я злаўлю цябе, злаўлю,
Конь мой наравісты!
Праз палеткі і лясы,
Праз лугі-паляны
Ты нясі мяне, нясі
Конь незацугляны!

Азірнуся ля сяла, 
Палячу да ганка,
Дзе чаромха расцвіла,
Дзе жыве каханка,
Да расплеценай касы
І да губ румяных 
Ты нясі мяне, нясі
Конь незацугляны!

Капытом каля вакон
Сон разбіць дазволю,
І пасля цябе, мой конь
Адпушчу на волю.
Праз палеткі і лясы,
Праз лугі-паляны
Ты нясі мяне, нясі
Конь незацугляны!